Deneyimsel Tasarım Öğretisi İz İşaret

  Deneyimsel Tasarım Öğretisi   geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. “ Kim Kimdir ”,”  İlişkilerde Ustalık ”  ve  “ BaşarıPsikolojisi ”  seminerleriyle mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.  "Hayatta hiçbir zaman keşfedilemeyecek tek bir şey vardır; Daha iyisi…" Yahya Hamurcu

Nalan, iş yerinin arka bahçesinde, onu kimsenin görmeyeceği bir yerde ağlıyordu.. Bir yandan da gözyaşını saklamaya çalışıyor ama bunu yaptıkça daha çok ağlamak istiyordu.. Eşiyle uzun zamandan beri evliliğinde problemler yaşamış ve artık onunla aynı evde yaşayamayacağını anlamış ve boşanmaya karar vermişti. Ama bunun için hiçbir plan da yapmamıştı. Bu ani kararın ardından iki çocuğuyla yalnız kalmış ve hayatını nasıl sürdüreceği konusunda bir tedbiri de yoktu.. Eşinden ayrılma kararı alması Nalan’ı bir sürü zorlukla baş başa bırakmıştı. Çocuklarını nasıl yetiştireceğini, onların ihtiyaçlarını nasıl karşılayacağını düşünürken günler su gibi akıp gidiyor ve sıkıntılar Nalan’ı sık boğaz etmeye başlamıştı. Her geçen gün içinden çıkılmaz bir hal alıyordu onun için.. Bir taraftan çocuklar, bir taraftan sorumluluğu almayan eski eş, bir taraftan da iş derken Nalan iyice yıpranmıştı.. Eski eşinden çocukların bakımı ile ilgili beklentisi onu daha çok üzüyordu.. Nalan, içinde olduğu hali düş

  Deneyimsel Tasarım Öğretisi   geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur. “ Kim Kimdir ”,” İlişkilerde Ustalık ”  ve  “ BaşarıPsikolojisi ”  seminerleriyle mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.  "Hayatta hiçbir zaman keşfedilemeyecek tek bir şey vardır; Daha iyisi…" Yahya Hamurcu

  Akşam olmuş, insanlar evlerine çekilmiş, artık arefe gününün o telaşlı koşuşturması yerini sakin, telaşsız bir havaya bırakmıştı. Elif, yatmadan bayram kahvaltısının son hazırlıklarını kontrol etti ve biricik kızının odasına gitti. Yatağa girmeden yeni aldığı kırmızı rugan pabuçlarını baş ucuna koymuştu Zeynep. O çok severek aldığı çiçekli elbisesini sabah giydiğini hayal ederken uykuya dalmıştı. Elif, Zeynep’e bakarken “Biz de küçükken ne kadar heyecanlanırdık bayramdan bir önceki gece.. Ama eskide kaldı o günler..” diye geçirdi içinden. Şimdi kızının da aynı heyecanları yaşaması onu biraz düşündürmüştü... Ve bayram sabahı.. Bayram namazından sonra başlayan o tatlı telaş.. Pide kuyruğunda bekleyen insanlar şimdi el öpmek için sıraya girmişti. Herkes birbirine tebessüm ediyor, gülüşme sesleri, büyüklerin güzel temennileri eşliğinde bu merasim de tamamlanmıştı J Zeynep hayalini kurduğu o çiçekli elbisesini giymiş, ayağında kırmızı pabuçları ile oradan oraya koşuşturuyor, bir taraft

 

Levent gözünü açtığında yukarıdaki ışıklara baktı merakla, neredeydi? Etrafına baktı, kalkmak istedi, kolunda serumu, şöyle bir kımıldamaya çalıştı hareket edemiyordu. “Noldu bana” dedi, cevap çok da gecikmedi, “seninle konuşmak kâr etmiyor, ya sana bir şey olsaydı! Yok yok konuşmayacağım ben” dedi başındaki eşi. Bir anda dün gece bir kavgaya karıştığını hatırladı. İçindeki acıya baktı, vücudundan daha çok yanıyordu içi. Eşinin gözlerine bakamadı, tek kelime edemedi. İçindeki pişmanlık, öfke, merhamet neydi? Kendine bile itiraf edemiyordu. Küçük kızı geldi yanına. Acısı daha da artmıştı sanki. Elini tuttu “İyi misin babacığım?” dedi. Küçük kız bir anda gözyaşlarına boğuldu. Levent ağlamamak için kendini zor tutuyor, ağzından tek kelime çıkaramıyordu. Gözlerine doğru baktı, saçlarını okşamak istedi ama kolunu kaldıramıyordu. Durumun ciddiyetini fark etti ve bir an bedenini çaresizlik kapladı. “Kendine merhamet et, sen yanlış yapmadın..” dedi içindeki ses. İçindeki bir diğer ses ise “d