KUŞ KADAR AKIL

Gözlerini açtığında bambaşka bir yerdeydi. Daha önce hiç tanık olmadığı görüntüler, sesler… Işık gözlerini kamaştırıyordu. Çok korkuyordu. İlk aklına gelen burası güvenli miydi? Hayatta nasıl kalacaktı? Kimler dost, kimler düşmandı? Hangi yoldan gidecek, nereye varacaktı? 

Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Avazı çıktığı kadar bağırıyordu. Aa o da nesi. Yumuşacık bir dokunuş, sıcacık bir ses… Bu dost olmalıydı. Onu alıp bağrına basmıştı. Sakinleştirmiş ve hatta ılık ılık yudumladığı sütüyle ihtiyacını bile görmüştü, acısını dindirmişti. 

Evet, ona güvenebilirim dedi kendi kendine. Ve o günden sonra ışığa koşan kelebekler gibi peşini bırakmadı annesinin. 

Gölge gibi peşindeydi, bir an bile göz kırpmadan adım adım, nefes nefes takip etti. Annesinde hangi motif varsa eksiksiz işledi kendisine. Hiç sorgulamadı, hatalı mı diye bakmadı. 

Ta ki yetişkin olduğunda görmeye başladı hataları. Çünkü zaman zaman ipler takılıyordu ayağına, sökülüyordu kendinden. İşte o zaman anladı model aldıklarının ne kadar da önemli olduğunu, bu annesi bile olsa ve hatta özellikle annesiyse. 

Suçlamadı kimseyi, ne kendini, ne de bir başkasını. Şikâyet etmek zamanı değildi. Şimdi model olma zamanı kendisindeydi. 

Peki, daha iyi bir motif nasıl olunabilirdi? Önce etrafına baktı. Herkes yanlışlar yapıyordu. Başka bir şey olmalıydı. Daha doğru bir yol… Ama nerede? Sonra bahar çiçeklerinin açtığı sağlı sollu ağaçlar dizili yolda yürürken cıvıldayan kuş sesleri dikkatini çekti. Başını kaldırıp baktı. Yuvada ağzını açmış minik yavruları beseleyen anne kuşu gördü. Yıllarca hiç şaşmadan en doğru olanı nasıl yapabiliyordu bu hayvanlar.

Onlar  yaradılışlarına en uygun şekilde hareket ediyorlar ve doğanlarına uyumlu hareket ediyorlardı. Değişen zamana rağmen tüm gerçekliği ile hayatta başarıyla kalabiliyorlardı. Mevsim geçişlerine göre göç ediyorlar, yuvalarını iklime göre inşa ediyorlardı. Ve bu tüm gerçekliği saatler süren nasihatler yahut olağanüstü yöntemlerle değil; kuş kadar akılları ile yapıyorlardı.

Anneliği bir kuştan öğreneceği aklına gelmezdi.

Bundan sonrası artık bebek arabasında uyuyan minik oğluna kalmıştı. Ne de olsa modelleme sırası ondaydı☺

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

“Kim Kimdir”,” İlişkilerde Ustalık” ve “Başarı Psikolojisi” seminerleriyle mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir. 

"Hayatta hiçbir zaman keşfedilemeyecek tek bir şey vardır; Daha iyisi…"

Yahya Hamurcu