TÜRLÜ TÜRLÜ BİBER, TÜRLÜ TÜRLÜ İNSAN

 Güneşin tatlı tatlı vurduğu bir pazartesi sabahı Bade mutfak alışverişi yapmak için kasabaya yola çıkmıştı. Komşuları ile köyün girişinden kasabaya giden minibüse binen Bade yolculuk esnasında dağlara, gökyüzüne, ağaçlarına hayranlıkla bakıyordu. Yolun kenarındaki ağaçlara bakarken düşünmeye başladı; “Ne kadar da birbirinden farklı. Ağaçların kimisi ince uzun, kimisi bodur geniş gövdeli. Kimisinin yaprağı çok, kimisinin yaprağı ona göre daha az. Çeşit çeşit, renk renk...” Sonra tekrar gökyüzüne döndü; Uzaktan bakınca tüm bulutlar aynıymış gibi duruyorlarsa da detayda  nasılda farklılardı.

En son gözü dağlara takıldı. Bade dağlara uzun uzun baktı... “Yeryüzüne çivi gibi çakılmış dağlar... Kimisinin yamacında evler var, kimisine belki de insanlar uğramadı bile... Ne kadar da heybetli duruşları var...” diye içinden geçirdi. Hep önünden geçtiği dağlar, ovalar, ağaçlar bugün gözüne farklı gelmişti. Aslında detayda ne kadar da farklılıkları, güzellikleri vardı...

Bade minibüsten iner inmez sebzeleri aldığı Ali amcanın dükkanına gitti. “Ali abicim kolay gelsin” diyerek tebessümle girdi dükkâna. Sonrasında yeşilliklerin olduğu tezgâha yaklaştı. Maydanoz, roka, yeşil soğan alırken Bade’nin gözü meyvelerin olduğu tezgâha gelip gidiyordu. “Ali amca meyveler beni al, beni al diye bakıyorlar! Şu renklerin güzelliğine bak.” dedi. Sadece renkleri de değil; Elma mesela, kumlusu, ekşisi, tatlısı. Kaç çeşidi var. Birini alsa insanın aklı diğerinde kalıyor. E ben biber de severim. Kırmızısı ayrı güzel, yeşili ayrı...” İhtiyaçlarını aldıktan sonra selamını vererek ayrıldı dükkândan ve evin yolunu tuttu...

İnsanoğlu bazen hayatın o yoğun yolculuğuna, karmaşasına dalıp gidiyor... Ancak hayatta çeşit çeşit olan şeyler sadece Bade’nin yolculuğundaki ağaçlar, bulutlar, dağlar değil... Yahut Ali amcanın dükkânındaki bir elmanın tatlısı, ekşisi değil... Bir biberin yeşili, kırmızısı, sarısı değil.

İnsanın bu hayatta zorlandığı, çok da irdelemeden önünden geçip gittiği en büyük çeşitliliklerden biri; insanlar J Annelerin, babaların koruma iç güdüsüyle çocuklarına ara ara fısıldadığı o klişe ama gerçek olan cümle; “Türlü türlü insan var yavrum...” Tıpkı biberin çeşit çeşit olması gibi insanlar da çeşit çeşit. Tıpkı biberin acısı tatlısı olması gibi bu hayatta da insanlara acı ya da tatlı gelen insanlar var... J Bu hayatta da farklılıklar var... Peki o farklılıklara nasıl bakıyor insan?

Elma. Ekşi olanının tadı ayrı güzel, tatlı olanının tadı ayrı güzel. Aslında insanlar gibi değil mi? Karşısındaki insanın farklılığını “problem” olarak gören insan neden oradan uzaklaşmak ister? O farklılığı tanımlayamadığı için… O farklılıkları tanımladığımızda karşımızdaki insanın farklılığının problem değil bizim için şifa olduğunu anlamaz mıyız aslında? Tıpkı ekşi elmanın faydasının farklı olması ile tatlı elmanın faydasının farklı olması gibi...

Bu hayatta sadece iletişimi iyi insanlar olsa ne olurdu? Ya da sadece görsel işleri yapan insanlar olsaydı... Peki sadece tat ve koku alma duyusu çok iyi olan insanlar  olsaydı. Meyve ve sebzenin farklılıklarından faydalanan insanoğlu insanların da farklılıklarından faydalandığında mutlu ve başarılı olur.

Bu hayatta herkesin marifetlenmesi gereken konular yok mudur?

Öyle ya, bazı insanlar vardır ki görüntüye önem verirler, bulundukları ortama estetik katarlar. Yahut kimisinin ise hitabeti çok iyidir, tane tane konuşur. Öyleleri de vardır ki algıları aktarımlarına göre daha çok açıktır. İşte türlü türlü insan var dediklerimiz bunlar olsa gerek...

“Ben konuşmayı çok severim, konuşmayandan da pek hoşlanmam, ama... Galiba benim de bazı yerlerde biraz susmam, onlar gibi olmam gerekiyor...” dediğimiz... Yahut “Konuşmaktan çok haz almıyorum, çok konuşanlar da bana gürültü yapıyorlar gibi geliyor, ama... Benim de bazen konuşabiliyor olmam lazım...” dediğimiz anlar olmuyor mu? Ya da “Yavaş insanlara hiç tahammül edemiyorum ama biraz ben de yavaşlasam iyi olacak.” dediğimiz zamanlar…

Sebzede, meyvede farklılıkların zenginlik olduğunu düşünen insan, insanlardaki farklılıklarının da aslında birer zenginlik olduğunu kaçtığında değil ancak samimi bir şekilde baktığında görür... Tıpkı dikkatli bakıp, düşünen Bade gibi...

Deneyimsel Tasarım Öğretisi  geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

“Kim Kimdir”,” İlişkilerde Ustalık” ve “Başarı Psikolojisi” seminerleriyle mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir. 

“İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi;

Aynadaki kişi…”

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!

Yahya Hamurcu