Ana içeriğe atla

HAYAT SORUYOR: “ŞİMDİ NE YAPACAKSIN?”

 HAYAT SORUYOR:

“ŞİMDİ NE YAPACAKSIN?”

Hani sonu denize varan patika yollar vardır ya :)

Bir heyecanla yürürüz
Omzumuzda yüzerken kullanacağımız materyaller,
Yorulduğumuzda soluklanmak için kumsala geldiğimizde ağzımıza atacağımız birkaç atıştırmalık
Belki de bir top ve de ip..

Yürürüz böyle yalpalaya yalpalaya
Ama heyecanla;
Ama tebessümle hatta biraz hızlı hızlı..

Sonra o denizi gördüğümüz anda yüzümüze vuran gülümseme hali :)
Tıpkı koyduğumuz hedefe ulaştığımız anda aldığımız o haz gibi
Çok içten, çok emek verilmiş

Ve de çok tatmin bir halde oluruz o görüntüden ..:)
Tanıdık geliyor değil mi size de?


İşte insan bazen çıktığı bu hayat yolculuğunda;

Yolun sonunun hep denize varacağını
Ve o varıştan sonra alacağı hazzı, mutluluğu düşünüyor..

Öyle ya çok güzel niyetlerle çıkıyor insan kendi yolculuklarına
Peki istediği ne?

Biraz daha mutlu ve biraz daha başarılı olmak.. :)

Fakat bazen o yollar denize çıkmıyor..
Denize çıkmadığı için de yüzümüzde tebessüm yerine üzüntü ifadesi olabiliyor..
İşte o anda soruluyor insana,
“Şimdi ne yapacaksın?”


Evet, şimdi ne yapacağız peki?
Yolun sonu istediği yere varmadığında, ne yapacak insan?
“Neden böyle şeyler hep benim başıma gelir ki!” mi diyecek?
Yoksa..
“Hep istediğimiz gibi olacak değil ya.. Mutlu olmak için yeni sebepler oluşturacağım.. mı diyecek?


Aynı insan ama birbirinden farklı iki soru..
Peki,
Ne yapacağız?
Sonuca takılıp o patika yolda “ah vah!” mı edeceğiz?
Yoksa..
Yeniden ayağa kalkıp, yürümeye devam mı edeceğiz?
Öyle ya,
Sonuçlarla ilgilenmek insanı yorar, gerçekten uzaklaştırır..

Ancak sebep oluşturmak, insanı gerçeğe bir adım daha yaklaştırır…


 “İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi;

Aynadaki kişi…”

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!

Yahya Hamurcu 


Yorumlar

  1. Sebep oluşturabilenlerden olabilmek dileğiyle 🍃

    YanıtlaSil
  2. Şimdi davranışlarımızı değiştireceğiz. Bizler davranışımızı değiştirdiğimizde karşımızdaki kişi de değişir. 🌸

    YanıtlaSil
  3. Gerçeklikten uzaklaşmayıp sebep oluşturabilenlerden olabilmemiz dileğiyle :)

    YanıtlaSil
  4. Sebeplere konsantre olmak zor, bir o kadar da rahatlatıcı 🌸

    YanıtlaSil
  5. İnsan sonuçları oluruna bırakıp sebeplerini hazırladığında hayattan da keyif alır hale geliyor. Ne büyük bir konfor

    YanıtlaSil
  6. Sebepleri oluşturmak niyetiyle🤲🤲

    YanıtlaSil
  7. Ben degisirim dünya degisir

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kutsal Şehrin Taneleri

  Anneeeee! Babaaaaa! Bu kaçıncı çağırışı kim bilir… Avucunun içi gibi bildiğin sokaktan eser kalmayışı... Komşudan, akrabadan haber alamayışı ne acı... Bunu ancak yaşayan bilir... Sahi! Bir an onun yerine koysak ya kendimizi... Ne yapardık mesela? “Evim yok ama en azından evimin duvarı, gitmem bir yere sahipsiz sanmasınlar” mı derdik? “Annem, babam şehit oldu. Bizi izliyor ağlayamam şimdi.” der miydik, boğazımızdaki yumrukla? “Yaşarsak kazanırız, ölürsek daha çok kazanırız” inancıyla elimizdeki sapanla dans eder miydik tanklar önünde? Birazdan şehit edileceğimizi bilsek, ellerimiz arkada bağlı da olsa, ağız dolusu güler miydik? “Zaten öleceğiz Allah aşkına en güzeli burası; ne morg var ne bekleme, ne yıkama, elbisenle gidiyorsun. Hem cennete girmek için bahanemiz olmalı değil mi? Öyle kolay mı yani? Daha mı üstünüz önceki, iman ederek yaşayanlardan ya da elçilerden? Yok yok böyle iken gelmem. Ölürsem kutlu olsun, yaşarsam yine sohbet ederiz.” diyerek veda e

Kudüs

  “İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi; Aynadaki kişi…” Tek başına neler yapabileceğini keşfet! Yahya Hamurcu    

Organik Mi? İnorganik Mi?

  Doğmuşuz sıfır kilometre.. Her şey gıcır gıcır... Bakıyoruz uff maşallah önümüzde bir sürü geçecek zaman, yaşanacak yıllar var. Biraz aklımız başımıza geliyor ve birlikte yaşadığımız insanları görüyoruz. Bazen kahkahalar gülücükler yükseliyor, bazen can sıkıcı sesler. Birileri hasta oluyor, iyileşiyor. Yani büyüyoruz bir şekilde.. Bir dönem geliyor, kanımız kaynıyor; her şeyi yapmak geliyor içimizden, değişik değişik kıpırtılar. Ne diyorlar ona? “Gençsin sen!” Vücudumuzda bir gariplikler. Etrafımızdan bir sürü ses çıkıyor;“Aman şunu ye, şunu yeme, şuna dikkat et.” Bakıyoruz herkes neler neler yapıyor, nasıl da eğlenceli hayatları var. Gece geç saatlere kadar oturuyorlar, bir şeyler yiyip içiyorlar, eğleniyorlar. Evdeki büyüklere bakarsak “Tatlı yeme, fast food yeme, meyve ye, sebze ye. ” Evin yaşlıları var, ''Sakın üşütme, sıkı giy” diyor. Eeee... Bitmiyor bir türlü. Hep aynı şeyi mi söylerler yahu? İnsanın canı neler neler yemek istiyor. İstiyor, istiyor da evdeki